این سکوت و این هوا و این اتاق شب به شب به خاطرم میاردت
توی این خونه هنوزم یه نفر نمیخواد باور کنه نداردت
نمیخواد باور کنه تو این اتاق دیگه ما باهم نفس نمیکشیم
زیر لب یه عمره میگه با خودش ما که ازهم دیگه دست نمیکشیم
به هوای روز برگشتن تو سر هر راهی نشونه میکشه
با تمام جاده های رو زمین ردپاتو سمت خونه میکشه
من دارم هر روزمو بدون تو با تب یه خاطره سر میکنم
با خودم به جای تو حرف میزنم خودمو جای تو باور میکنم
توی این خونه به غیر از تو کسی دلشو با من یکی نمیکنه
من یه دیوونه م که جز خیال تو کسی با من زندگی نمیکنه
تو سکوت بی هوای این اتاق شب به شب به خاطرم میارمت
خودمم باور نمیکنم ولی دیگه باورم شده ندارمت
نظرات شما عزیزان:
مترسک ناز می کندکلاغ ها فریاد می زنندو من سکوت می کنم.این مزرعه ی زندگی من است خشک و بی نشان
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: